ورود به پنل کاربری
کولیت یا التهاب مزمن روده، یک بیماری التهابی روده است که بسیاری از افراد در سراسر جهان با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این بیماری نه تنها به علت علائم آزاردهنده‌ای مانند درد شکم، اسهال خونی و خستگی شناخته می‌شود، بلکه می‌تواند تأثیرات عمیقی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. کولیت روده، به دلیل ماهیت التهابی‌اش، می‌تواند با دوره‌های عود و بهبود متغیر باشد و در برخی موارد منجر به عوارض جدی‌تری شود که نیاز به مراقبت‌های ویژه دارد. علت دقیق این بیماری هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و سیستم ایمنی به نظر می‌رسد نقش اساسی در بروز آن داشته باشد. در این مقاله از مدیسیب به بررسی جامع دلایل بروز کولیت، علائم، روش‌های تشخیص و درمان‌های نوین و سنتی آن می‌پردازیم. با ما همراه باشید.
کولیت به معنای التهاب در روده بزرگ است که بخش اصلی از روده شماست. روده بزرگ شما آخرین مرحله‌ای است که غذا در سیستم گوارش شما طی می‌کند. التهاب در روده بزرگ بر این فرایند تاثیر می‌گذارد و باعث درد، اسهال و گاهی خون در مدفوع شما می‌شود. التهاب بدن شما به دلیل عفونت یا آسیب ایجاد شده و باعث تورم و حساسیت در بافت‌ها می‌شود. کولیت انواع مختلفی دارد که علل مختلفی دارند. برخی از آنها کوتاه مدت هستند و به راحتی قابل درمان هستند، مانند زمانی که شما یک عفونت باکتریایی ناشی از مسمومیت غذایی دارید. انواع دیگر به نام بیماری التهابی روده مزمن‌تر و درمان آن نیز دشوار است.
پزشکان متخصص، اغلب کولیت اولسراتیو را بر اساس محل آن طبقه بندی می‌کنند. علائم هر نوع اغلب با هم همپوشانی دارند. انواع کولیت عبارت هستند از:
نشانه‌های ابتلا به بیماری کولیت روده چیست؟ علائم رایج عبارت هستند از:
دلایل ایجاد کولیت اولسراتیو به طور دقیق مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد ترکیبی از عوامل ژنتیکی، سیستم ایمنی، محیط زیست و سبک زندگی در بروز آن نقش داشته باشند. در ادامه، هر یک از این عوامل با جزئیات بررسی می‌شوند.
یکی از عوامل مهم در بروز کولیت روده، وجود پیش‌زمینه ژنتیکی است. تحقیقات نشان می‌دهند که افراد دارای سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری‌های التهابی روده، بیشتر در معرض ابتلا به کولیت اولسراتیو هستند. این مسئله نشان‌دهنده‌ی آن است که عوامل ژنتیکی می‌توانند در بروز این بیماری نقش داشته باشند. به ویژه، برخی از ژن‌ها در سیستم ایمنی بدن می‌توانند تغییرات خاصی داشته باشند که باعث می‌شود بدن به اشتباه به بافت‌های سالم روده حمله کند و التهاب ایجاد شود.
سیستم ایمنی بدن نقش مهمی در حفاظت از بدن در برابر عفونت‌ها و عوامل خارجی دارد. اما در برخی موارد، به دلایل ناشناخته، سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های خودی بدن حمله می‌کند که به آن بیماری خودایمنی گفته می‌شود. در کولیت اولسراتیو، سیستم ایمنی به جای حمله به عوامل مهاجم، به دیواره روده بزرگ حمله کرده و باعث ایجاد التهاب و زخم در لایه‌های سطحی روده می‌شود. به نظر می‌رسد که سیستم ایمنی در این بیماری، به دنبال یک عامل تحریک‌کننده خارجی مانند عفونت باکتریایی یا ویروسی به اشتباه فعال می‌شود، اما پس از از بین رفتن عامل اولیه همچنان فعال باقی مانده و به بافت‌های خودی حمله می‌کند.
عوامل محیطی نیز در بروز کولیت اولسراتیو تاثیرگذار هستند. در برخی از کشورها و مناطق خاص، شیوع این بیماری بیشتر است که نشان‌دهنده تأثیر محیط زیست بر این بیماری می‌باشد. یکی از عوامل محیطی موثر، رژیم غذایی و سبک زندگی ناسالم است. مصرف زیاد چربی‌های اشباع، غذاهای فرآوری‌شده، فست‌فودها و کاهش مصرف فیبر و سبزیجات می‌تواند منجر به تغییر در ترکیب باکتری‌های مفید روده شده و در نتیجه به تحریک سیستم ایمنی و بروز التهاب کمک کند.
بعضی از محققان معتقدند که عفونت‌های باکتریایی و ویروسی می‌توانند به عنوان یک محرک برای کولیت اولسراتیو عمل کنند. اگرچه هیچ میکروارگانیسم مشخصی به طور مستقیم عامل این بیماری شناخته نشده است، اما به نظر می‌رسد که عفونت‌های مکرر یا یک عفونت خاص ممکن است سیستم ایمنی را تحریک کرده و منجر به یک واکنش خودایمنی شود که به کولیت اولسراتیو منجر گردد.
میکروبیوم روده شامل انواع باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها است که به حفظ سلامت روده و تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند. تغییرات در ترکیب میکروبیوم روده منجر به التهاب روده می‌شود. مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، تغذیه نامناسب و کاهش فعالیت فیزیکی همگی باعث تغییرات در میکروبیوم روده شده و خطر ابتلا به کولیت اولسراتیو را افزایش دهند. تحقیقات نشان داده‌اند که کاهش تعداد باکتری‌های مفید و افزایش باکتری‌های بیماری‌زا در روده به ایجاد التهاب و تحریک سیستم ایمنی کمک می‌کند.
استرس و عوامل روانی نیز در تشدید و یا بروز کولیت اولسراتیو نقش دارد. اگرچه استرس به تنهایی عامل اصلی این بیماری نیست، اما می‌تواند علائم بیماری را تشدید کند و منجر به حملات التهابی شود. استرس مزمن سیستم ایمنی بدن را به طرز نامناسبی تحریک کرده و باعث تشدید التهاب در روده می‌شود.
استعمال دخانیات نیز با کولیت اولسراتیو مرتبط است. به طور کلی، سیگار کشیدن با کاهش خطر ابتلا به کولیت اولسراتیو همراه است، اما افرادی که سابقه استعمال دخانیات دارند و سیگار را ترک می‌کنند، ممکن است بیشتر در معرض این بیماری قرار گیرند. به نظر می‌رسد که نیکوتین به طور موقت اثرات ضد التهابی در روده دارد، اما استفاده طولانی مدت از دخانیات اثرات منفی بر سلامت عمومی بدن گذاشته و در نهایت منجر به تشدید بیماری می‌شود.
برخی داروها مانند آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) نیز در بروز کولیت نقش دارند. استفاده طولانی مدت از NSAIDs باعث تحریک روده‌ها و افزایش خطر التهاب می‌شود. علاوه بر این ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها با تغییر در ترکیب باکتری‌های روده به تشدید علائم بیماری کمک کنند.
تشخیص کولیت روده یا کولیت اولسراتیو یک فرایند پیچیده و دقیق است که به ارزیابی کامل علائم، معاینه فیزیکی و انجام آزمایش‌های مختلف برای تایید بیماری احتیاج دارد. تشخیص صحیح و سریع کولیت می‌تواند به درمان موثر و بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کند. مراحل تشخیص این بیماری عبارت است از:
اولین قدم در تشخیص کولیت روده، گرفتن شرح حال پزشکی بیمار و بررسی علائم است. پزشک به دنبال علائمی همچون اسهال خونی مکرر، درد شکمی، کاهش وزن و خستگی خواهد بود. همچنین سوالاتی در مورد سابقه خانوادگی بیماری‌های التهابی روده و سایر عوامل زمینه‌ای از بیمار پرسیده می‌شود.
در ادامه، پزشک یک معاینه فیزیکی برای ارزیابی وضعیت عمومی بیمار انجام می‌دهد. این معاینه شامل بررسی شکم برای تشخیص هرگونه درد، گرفتگی یا حساسیت به لمس است. همچنین ممکن است پزشک برای بررسی علائم کم‌خونی، تورم یا خستگی در بدن بیمار نیز دقت کند.
برای تایید تشخیص، آزمایش‌های خون و مدفوع انجام می‌شود. آزمایش خون می‌تواند به شناسایی علائم التهاب، کاهش هموگلوبین و سایر اختلالات خونی کمک کند. این آزمایش‌ها شامل اندازه‌گیری میزان گلبول‌های سفید خون و مارکرهای التهابی نظیر پروتئین واکنشی C (CRP) است که افزایش آنها باعث التهاب در بدن می‌شود.
کولونوسکوپی یکی از دقیق‌ترین روش‌ها برای تشخیص کولیت اولسراتیو است. در این روش، یک لوله بلند و انعطاف‌پذیر که به دوربینی متصل است، از طریق مقعد وارد روده بزرگ می‌شود تا پزشک بتواند سطح داخلی روده را مشاهده کند. در طول کولونوسکوپی، پزشک ممکن است نمونه‌ای از بافت روده (بیوپسی) بگیرد تا با بررسی آن زیر میکروسکوپ، وجود هر گونه التهاب یا زخم را تایید کند. بیوپسی به پزشک کمک می‌کند تا تفاوت بیماری کولیت و سایر بیماری‌های التهابی روده مانند بیماری کرون را متوجه شود.
در موارد خاص، ممکن است از روش‌های تصویربرداری مانند سی‌تی‌اسکن یا ام‌آرآی استفاده شود تا پزشک وضعیت کلی روده بزرگ و سایر قسمت‌های شکم را ارزیابی کند. این تصاویر به شناسایی شدت و محل التهاب کمک کرده و در تمایز کولیت اولسراتیو از بیماری‌های مشابه مانند کرون مفید هستند.
همانطور که متوجه شدید، این بیماری باعث ناراحتی و درد فرد مبتلا می‌شود، بنابراین پیدا کردن روش درمانی مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. در ادامه، به روش‌های مختلف درمان کولیت اولسراتیو می‌پردازیم.
داروهای ضد التهاب پایه اصلی درمان کولیت اولسراتیو هستند. این داروها به کاهش التهاب در دیواره روده کمک می‌کنند و شامل انواع مختلفی از داروها هستند:
داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی برای بیمارانی که به داروهای ضد التهاب پاسخ کافی نمی‌دهند، استفاده می‌شود. این داروها با تضعیف سیستم ایمنی بدن، باعث کاهش التهاب در روده می‌شوند. برخی از این داروها عبارت‌اند از:
داروهای بیولوژیک نوعی درمان هدفمند برای کولیت اولسراتیو هستند که به پروتئین‌های خاص در بدن حمله می‌کنند تا التهاب را کاهش دهند. این داروها معمولاً برای بیمارانی که به داروهای معمولی پاسخ نمی‌دهند، تجویز می‌شود. برخی از داروهای بیولوژیک شامل موارد زیر هستند:
تغییرات سبک زندگی و رژیم غذایی می‌تواند نقش مهمی در کنترل علائم کولیت اولسراتیو داشته باشد. اگرچه هیچ رژیم غذایی خاصی برای این بیماری وجود ندارد، اما برخی تغییرات به کاهش علائم کمک می‌کند. برخی از بیماران با مصرف غذاهای خاص مانند غذاهای چرب، تند یا لبنیات علائم شدیدتری تجربه می‌کنند. بنابراین، شناسایی و حذف این غذاها از رژیم غذایی می‌تواند به کنترل بیماری کمک کند.
اگرچه فیبر برای سلامت روده مفید است، اما در برخی از بیماران با کولیت اولسراتیو می‌تواند منجر به تحریک روده و افزایش علائم شود. بیمارانی که به فیبر حساسیت دارند، بهتر است از منابع فیبر کم‌چرب استفاده کنند. اسهال و دفع مکرر می‌تواند باعث کم‌آبی بدن شود، بنابراین مصرف آب کافی برای جبران این کاهش مایعات ضروری است.
در موارد شدید که داروها و سایر روش‌های درمانی موثر نیستند، جراحی به عنوان یک گزینه نهایی مطرح می‌شود. انواع مختلف جراحی برای کولیت اولسراتیو وجود دارد، از جمله برداشتن کامل کولون و راست‌روده. در این روش، پس از برداشتن کولون، یک کیسه داخلی (جایگزین راست‌روده) ایجاد می‌شود که امکان دفع مدفوع از طریق مقعد را فراهم می‌کند. این جراحی به طور کامل کولیت اولسراتیو را درمان می‌کند، زیرا التهاب تنها در کولون و راست‌روده رخ می‌دهد.
استرس نیز علائم کولیت اولسراتیو را تشدید می‌کند. بنابراین، استفاده از روش‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا و مشاوره روان‌شناسی به بهبود کیفیت زندگی بیمار و کاهش علائم بیماری کمک می‌کند. گیاهانی مانند گل گاو زبان، اسطوخودوس و بادرنجبویه نیز منجر به حفظ آرامش بیشتر می‌شوند.
درمان کولیت اولسراتیو در طب سنتی به دلیل تمرکز بر کاهش التهاب و بهبود عملکرد گوارش، شامل ترکیبات گیاهی و روش‌های طبیعی می‌شود. این روش‌ها می‌توانند به عنوان مکمل درمان اصلی تحت نظر پزشک مورد استفاده قرار گیرند. در ادامه به برخی از رایج‌ترین روش‌های طب سنتی در کنترل علائم کولیت اولسراتیو پرداخته شده است:
کولیت اولسراتیو یک بیماری پیچیده و مزمن است که بر سلامت جسمانی و روانی افراد تأثیرات چشمگیری دارد. اگرچه این بیماری هنوز به‌طور کامل درمان‌پذیر نیست، اما با مدیریت صحیح و پیروی از روش‌های درمانی مناسب می‌توان علائم آن را کنترل و بهبود کیفیت زندگی را به بیماران بازگرداند. استفاده از داروهای مدرن، رعایت رژیم‌های غذایی متناسب، و تکنیک‌های مدیریت استرس از جمله راهکارهایی هستند که به بیماران کمک می‌کنند تا با این بیماری بهتر مقابله کنند.
در عین حال، توجه به طب سنتی و استفاده از گیاهان دارویی به عنوان مکمل درمان‌های رایج، نقش مهمی در کاهش عوارض و تقویت سیستم ایمنی دارد. همچنین، آگاهی خانواده‌ها و جامعه از کولیت اولسراتیو و چالش‌های آن، می‌تواند در ایجاد حمایت‌های روانی و اجتماعی برای بیماران مؤثر باشد. در نهایت، برخورداری از سبک زندگی سالم و مراقبت از سلامت گوارش، می‌تواند بهترین راه پیشگیری از بروز و شدت‌یافتن این بیماری باشد.
کولیت یک بیماری مزمن و به معنای التهاب در روده بزرگ است.
از علائم این بیماری می‌توان به دل درد، نفخ، اسهال، کاهش وزن، از دست دادن اشتها، تب، کم خونی، کم آبی و... اشاره کرد.
برای تشخیص کولیت باید به پزشک مراجعه کنید تا پس از معاینه و دریافت شرح حال، با انجام آزمایش خون و مدفوع و در شرایط لازم کلونوسکوپی، بیماری را تائید کند.
روش‌های طب سنتی باید تحت نظر پزشک و در کنار دارودرمانی انجام شوند. با مصرف زردچوبه، زنجبیل، گل گاو زبان، اسطوخودوس و... می‌توان علائم بیماری را کاهش داد.
